การขออนุญาตในภาษาญี่ปุ่นไม่ใช่แค่เรื่องของคำพูดเท่านั้น แต่ยังเป็นภาพสะท้อนของวัฒนธรรมที่ใส่ใจในมารยาทและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล การใช้คำพูดที่เหมาะสมและสุภาพไม่เพียงช่วยให้คุณดูเป็นมืออาชีพและน่าเชื่อถือในสายตาของชาวญี่ปุ่น แต่ยังช่วยสร้างความประทับใจในทุกสถานการณ์ ไม่ว่าคุณจะกำลังขออนุญาตทำงาน ส่งอีเมล หรือแม้แต่พูดคุยในชีวิตประจำวัน หากคุณอยากเข้าใจวิธีการขออนุญาตอย่างถูกต้องและสื่อถึงความเคารพที่แท้จริง บทความนี้จะเป็นคู่มือที่คุณไม่ควรพลาด!
การขออนุญาตในระดับกันเอง
เมื่อต้องการถามคนที่มีความสนิทสนมกัน อย่างเช่น เพื่อน หรือคนในครอบครัวในเชิงของการขออนุญาตว่า “ทำได้ไหม ?” โครงสร้างประโยคที่นิยมใช้มีสองรูปแบบ
- ～てもいい？ (temo ii?)
- ～ていい？ (te ii?) ในรูปแบบนี้จะเป็นแบบที่ย่อจากรูปแบบที่หนึ่ง และนิยมใช้อย่างมาก
ตัวอย่างการใช้งาน เมื่อต้องการขออนุญาต หรือต้องการให้อีกฝ่ายเห็นพ้องหรือยอมรับในการกระทำ
このケーキ、たべていい？
(kono ke-ki tabeteii?) เค้กก้อนนี้ ฉันกินได้มั้ย ?
あたらしいマンガじゃん！かりていいかな ？
(atarashii manga jan! karite iikana?) มังงะใหม่นี่นา ขอยืมได้รึเปล่าเนี่ย ?
โดยทั่วไปการตอบรับมักจะเป็นคำสั้น ๆ อย่างเช่น
いいよ！(iiyo) ได้สิ / ได้เลย / เอาเลย
หรือปฏิเสธ อย่างเช่น
ダメよ！(dame yo!) ไม่ได้!
การขออนุญาตในระดับสุภาพ
หากต้องการขออนุญาตเป็นภาษาญี่ปุ่นในระดับสุภาพทั่วไป เช่น ใช้กับคนที่ไม่รู้จัก ใช้กับพนักงานในร้านค้า โดยเป็นระดับที่สุภาพทั่วไป จะใช้รูปประโยคดังต่อไปนี้
- ～てもいいですか。(temo iidesuka)
ตัวอย่างการใช้งาน
- すみません、これ、試着してもいいですか。
(sumimasen, kore, shichaku shitemo iidesuka)
ขอโทษนะคะ อันนี้ขอลองใส่ดูได้รึเปล่าคะ ? - あの、すみません、ちょっと聞いてもいいですか。
(ano, sumimasen, chotto kiitemo iidesuka)
เอ่อ ขอโทษนะครับ ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ ?
การตอบคำถาม จะตอบรับแบบสุภาพ อย่างเช่น
- はい、なんでしょう。
(hai nandeshou) ครับ อะไรหรือ ? - はい、どうぞ。
(hai douzo) ค่ะ เชิญเลย - すみません、ちょっと…
(sumimasen chotto) ขอโทษด้วยนะคะ คือว่า ไม่ได้ค่ะ
การตอบปฏิเสธเช่นนี้ คือการเลี่ยงการใช้คำว่า “ไม่ได้” แบบตรง ๆ โดยเลี่ยงไปพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงความลำบากใจและตัดประโยคก่อนที่จะพูดจบ เพื่อเป็นการปฏิเสธอ้อม ๆ และรักษาน้ำใจของอีกฝ่าย
การขออนุญาตระดับการทำงาน เช่น ในที่ทำงาน
ในที่ทำงาน เรามักจะต้องสนทนากับคนที่ระดับสูงกว่าอย่างหัวหน้างาน หรือมากไปกว่านั้น ลูกค้าที่เราดูแลอยู่ ซึ่งจะต้องใช้ภาษาญี่ปุ่นในระดับที่สุภาพมาก และเป็นภาษาเฉพาะในการทำงาน การขออนุญาตในลักษณะของการทำงานนิยมใช้ประโยค
- ～てもよろしいでしょうか。
(temo yoroshii deshouka) ขออนุญาต…ได้หรือไม่ครับ/คะ ? - ～させていただいてもよろしいでしょうか。
(sasete itadaitemo yoroshii deshouka) ขออนุญาตได้ผม/ดิฉันได้ทำ…ได้หรือไม่ครับ/คะ ?
ตัวอย่างการใช้งาน
こちらの資料を見てもよろしいでしょうか。
(kochira no shiryou o mitemo yoroshii deshouka)
ขอดูเอกสารนี้ได้หรือเปล่าครับ ?
少し早めに帰らせていただいてもよろしいでしょうか。
(sukoshi hayameni kaerasete itadaitemo yoroshii deshouka)
ขออนุญาตให้ผมได้กลับเร็วกว่าปกติจะได้หรือเปล่าครับ ?
ข้อสรุป
จะเห็นได้ว่าภาษาญี่ปุ่นมีระดับของภาษาที่ใช้งานแตกต่างกันไปแล้วแต่คู่สนทนาและสถานการณ์ การขออนุญาตเองก็มีระดับภาษาที่ควรเลือกให้เหมาะสมเช่นกัน การใช้ระดับภาษาที่เหมาะสมจะช่วยให้บรรยากาศการสนทนาและบทสนทนาเป็นไปด้วยความราบรื่น ประโยคที่นำเสนอในบทความนี้ เป็นประโยคที่นิยมใช้โดยทั่วไป สามารถนำไปฝึกฝนและปรับใช้ตามสถานการณ์กันได้เลยค่ะ
